Inmiddels zijn we een paar keer op pad geweest om walvishaaien te zoeken...
Dat was een unieke ervaring!! Voordat we de eerste keer konden vertrekken moest de perahu (boot) aangepast worden zodat we er ook met 8 mensen op konden slapen.
Er werd d.m.v. planken een soort dek gemaakt op de boot en daarboven weer een groot stuk plastic voor de regen want het regent hier iedere avond/nacht. Alles behalve luxe maar perfect voor onze trip naar de walvishaaien.
Omdat het 3 uur varen is naar de plek waar de walvishaaien zitten en omdat Mike en Dave ook graag foto’s maken van de walvishaaien in het donker was het plan om de avond ervoor alvast 2,5 uur te varen en te overnachten op een onbewoond eilandje. Meteen toen de boot klaar was zijn we vertrokken. Even nog wat te eten ingeslagen in een stadje onderweg en in het donker doorgevaren tot het eilandje. Het was een flinke overtocht en ik had pijn in mijn kont van het stilzitten op een houten plank! We hadden geluk want het begon pas te regenen toen we net het zeil over de boot gespannen hadden. Daar lagen we dan... op een heeeel dun matrasje met 8 man in de boot onder een zeiltje. Was gezellig en een hele leuke bijzondere ervaring! Het communiceren met de Papua jongens op de boot gaat moeizaam maar we leren iedere dag woordjes bij.
Om 4 uur s’nachts zijn we doorgevaren op zoek naar de walvishaaien. Het was wel even zoeken... in de baai drijven bagans, dat zijn een soort vissersboten die grote netten onder hun boten hebben hangen met hun vis opbrengst. Daar komen de walvishaaien dus op af. De eerste 6 bagans hadden we pech! Helemaal teleurgesteld vaarden we na 2 uur zoeken naar de laatste bagan en Yes!!!! Daar zwom een walvishaai rond. Het was wel inmiddels al licht geworden maar dat kon de pret niet drukken!! We wisten niet hoe snel we het water in moesten komen.
Ik mocht als eerst het water in omdat ik enige was aan boord die nog nooit een walvishaai gezien had. Ik glipte met mijn snorkel spullen het water in zo snel als ik kon..... Ik schrok me rot want vrijwel meteen kwam er een grote donkere vlek van een 6 meter op me af!! Wat een beest!!! Een paar centmeter voor mijn neus draaide de walvishaai weg.....Ik verslikte me in mijn snorkel! Hij kwam alleen even kijken of er wat eten te halen was. Uiteindelijk hebben we 2 uur in het water gelegen, dit was een unieke ervaring omdat deze walvishaai ons heftiger benaderde dan andere keren. Hij kwam echt zoeken naar eten en cirkelde om ons heen. Hij at zelfs uit onze hand. Het is eigenlijk de bedoeling dat je ze niet aanraakt maar wat moet je doen als de walvishaai letterlijk tegen je aanzwemt? Ik werd zelfs een keer omhoog gedrukt omdat hij onder me door zwom en naar de oppervlakte kwam. Ik zat letterlijk op zijn rug!!. Bij mike zwom de walvishaai steeds tegen zijn camera aan ook omdat hij dacht dat er eten te halen viel. De 2 uur leken voor ons gevoel maar 5 minuten.... Een super eraring die ik niet snel zal vergeten! Mijn zere rug en billen van de harde planken op de boot was ik meteen vergeten! Alhoewel... na onze ontmoeting met de walvishaai moesten we weer terug naar het eiland Ahe waar we verblijven en dus weer 3,5 uur zitten...
Een paar dagen later zijn we weer terug gegaan naar de vissersbagans en toen hebben we in 1 ochtend 10 walvishaaien gezien! Bij een van de bagans hebben we zelfs met 7 walvishaaien tegelijk gedoken..... Echt ongelofelijk!
Buiten de walvishaaien trips zijn we aan het duiken rond het eiland Ahe om samen met de Papua jongens die hier werken het duikgebied in kaart te brengen.
Groeten,
Marieke en Mike
