zaterdag 25 december 2010
woensdag 8 december 2010
Statia December 2010
Hallo allemaal!
Even een update vanuit St Eustatius om te laten weten dat we er nog steeds zitten!!!!
De afgelopen maanden zo druk geweest dat we geen tijd hebben gehad om een update te schrijven. Ook geen tijd gehad om onze hangmat uit te pakken laat staan om er in te gaan liggen! Maar dat is goed nieuws want ondanks dat het seizoen nog niet begonnen is hebben we nu al erg veel gasten op de duikschool.
De laatste twee weken zijn we amper vrij geweest, iedere dag 4x uitvaren met klanten om een duik te maken, cursussen geven en s 'avonds klanten van en naar het vliegveld brengen. Alle tijd die overblijft zijn we druk bezig met de overname van Dive Statia. Dat verloopt erg moeizaam maar we hadden niet anders verwacht hier in de Carib.
Tijdens de overname van Dive Statia is onduidelijk van wie het gebouw nu eigenlijk was. (Dat kan alleen hier gebeuren). Na een paar maanden kwam de overheid tot de conclusie dat het gebouw van hun was. Ook vertraging door de overgang van 10 Oktober nu Statia officieel een Nederlandse gemeente is. En blijkt het pand op de monumentenlijst te staan dus dat heeft ook vertraging opgeleverd....... Nu hebben we eindelijk officieel de overname aangevraagd voor de lease van het gebouw en krijgen we binnen 3 weken bericht of alles in orde is. Als dat er eindelijk doorheen is krijgen we het natuurlijk weer beredruk met het opknappen van het pand want daar moet nog het een en ander aan gebeuren.
Ondertussen zijn we druk met Scubaqua en daar gaat alles prima! In de afgelopen weken hebben we zeepaardjes, een hamerhaai, zeilvis en een manta gezien! Deze komen hier niet zo vaak voor dus dat was super!! We zijn wel blij als de overname van Dive Statia door zou gaan want dan hebben we een extra boot en meer ruimte voor onze gasten. Ook kan ik niet wachten met het openen van de shop.
Inmiddels zijn we dus ook aardig gesetteld in ons huisje en hebben we ons eerste bezoek al gehad, Annemarie en Jolanda zijn 10 dagen bij ons geweest.
Jolanda is wezen duiken en heeft het zeepaardje gezien!! Was super gezellig en 10 dagen natuurlijk veel te kort. Weer even slikken toen we ze terug brachten naar het vliegveld. Joris rent inmiddels iedere dag een paar uur rond in de tuin en probeert met zijn dikke lijf in de palmbomen te klimmen. Zodra hij een vreemd geluid hoort zit hij binnen 3 seconden weer binnen. Hij speelt met de 2 andere katten die hier wonen en heeft het veeeeel beter dan in Nederland.
Nu zijn onze huisbazen ook voor 10 dagen op het eiland. (wij wonen in een appartement / huisje op hun grond). Dit is erg vermoeiend want het zijn nogal feestbeesten.
We waren best wel wat gewend maar 2 tot 3 keer duiken per dag vreet best wat energie.
Als we afgepeigerd thuis komen van de duikschool staan ze ons al op te wachten met een rum punch cocktail. Of ze liggen voor de duikschool in het water te wachten met hun floating bar en luchtbedjes. Wel super gezellig en het dwingt ons in ieder geval tot een beetje relaxen in de Carib. Vanavond eten we Kalkoen die ze vanuit Amerika hebben meegebracht! voor Thanksgiving.
Ik hoorde dat er in nederland sneeuw ligt? Hier is het overdag 30 graden en s' nachts koelt het af tot een graad of 23... perfect om te slapen :-)
Heel veel groetjes van ons!
Marieke en Mike
dinsdag 28 september 2010
zondag 26 september 2010
Champagne met onze nieuwe partners
We zijn inmiddels 10 dagen terug op Statia en zijn al redelijk gesetteld.
Onze container is er nog steeds niet maar we wachten rustig af.
De trip naar Statia heeft 15 uur geduurd en Joris (de kat) heeft geen kick gegeven.
We houden hem nu voor 3 weken binnen en hij is al aardig relaxed. Inmiddels heeft hij zijn eerste hagedis gevangen! Ons appartement was versierd door Kathy, onze vriendin cq. huisbaas. Inmiddels is ons appartement schoon en geschilderd dus klaar voor de meubeltjes! Verder erg druk geweest met oude "eiland" vrienden bezoeken.
Ook hebben we al een touroperator uit Nederland op bezoek gehad voor een paar dagen.
Die hebben we dus het hele eiland laten zien. Gisteren zijn we met 10 reporters van verschillende kranten en tijdschriften uit Nederland wezen snorkelen. Dus we zijn al aardig druk geweest de eerste dagen. (en het is pas net begonnen!)
In ons fotoalbum zijn weer nieuwe foto's geplaatst.
vrijdag 17 september 2010
Het afscheid!!
Het laatste weekend van ons verblijf in Nederland hebben we een afscheidsfeestje gehad. Zie ons fotoalbum voor de foto's. Inmiddels zijn we op Statia aangekomen waar we
met champagne werden opgewacht. Hopelijk arriveert onze container deze week zodat we
ons appartement kunnen gaan inrichten.Het blijft de Carib.... container is nu 3 dagen te laat en nog niet in zicht maar daar hadden we eigenlijk dus al op gerekend!
met champagne werden opgewacht. Hopelijk arriveert onze container deze week zodat we
ons appartement kunnen gaan inrichten.Het blijft de Carib.... container is nu 3 dagen te laat en nog niet in zicht maar daar hadden we eigenlijk dus al op gerekend!
dinsdag 7 september 2010
Container is onderweg
De container is geladen en onderweg. Als er geen orkanen meer voorbijkomen zal de container 16 September aankomen. Wij zelf vertrekken over 6 dagen. Zelfs de kat is al klaar voor de grote reis :-)
dinsdag 10 augustus 2010
Nog 1 maandje in Nederland
Het begint op te schieten... nog 1 maandje en dan vertrekken we naar St Eustatius. Druk met de laatste voorbereidingen en container laden.
dinsdag 27 juli 2010
Kuala Lumpr
Nou we hebben 1 week Kuala Lumpur achter de rug en nog 1 weekje te gaan. Het hotel waar we nu in verblijven heeft 800 kamers en is momenteel helemaal vol geboekt het is top drukte van jewelste! Dat is even wat anders dan een eiland alleen voor ons zelf :0) Het wereld kampioenschappen gewichtheffen is deze week hier in Kuala Lumpur. Toen ik de posters zag hangen dacht ik goh.... leuk! Een hotel vol met mooie gespierde mannen....!! Niet dus want het blijkt het wereld kampioenschap voor gehandicapten te zijn en als je niet oppast struikel je over een kruk of rijd er een rolstoel over je tenen.
Het centrum van Kuala Lumpur bestaat voornamelijk uit mega grote shopping mall’s, Spa/sauna’s, restaurants, clubs en grote bioscopen dus we hebben even de schade ingehaald! Dagen hebben we rond gedwaald in het centrum. De eerste dag zijn we naar de Petronas towers geweest een van werelds hoogste gebouwen, we zijn naar de Batu Caves geweest (Hindoe tempel) en we hebben letterlijk “shop till you drop” ervaren!
Verder iedere dag lekker op het terras gehangen je vergeet ook hier de tijd omdat zelfs om 2 uur s’ nachts is het nog overal nog even gezellig druk. Wel lekker om nu nog even wat quality time samen te hebben voordat we straks weer aan het werk moeten op Statia. Het plan is om de laatste dagen het drukke stadsleven uit te vluchten en lekker aan de kust te relaxen want van uitrusten is hier nog niet veel gekomen.
3 Augustus zitten we alweer in het vliegtuig naar huis.... 9 weken voorbij gevlogen!
Groetjes,
Marieke en Mike
dinsdag 20 juli 2010
Hoi,
In de laatste 2 weken op het eiland hebben we een poging gedaan om de peniskoker stammen te bezoeken die op het vaste land langs de rivier wonen. Dit is helaas niet gelukt... We hebben echt pech gehad! Eerst wilde we vertrekken en bleek de boot stuk te zijn waardoor we 2 dagen niet konden varen (welkom in Papua).
Toen de boot gerepareerd was zijn we meteen op pad gegaan. Na een trip van dik 3 uur langs de kust bereikte we de riviermonding. Vanaf hier was het nog 5 uur de rivier stroom opwaarts varen. Een hele mooie tocht door de natuur en we zagen zwermen Neushoorn vogels voorbij vliegen. Maar toen ineens na 3 uur varen zaten we vast midden op de rivier! We waren op een zandbank terecht gekomen! Iedereen de boot uit en duwen... Na 4 keer vast gezeten te hebben en 1 uur later gaven we het op... De waterstand in de rivier was te laag om het dorp te kunnen bereiken. Er zat niets anders op dan omkeren. 7 uur onderweg en dan te horen krijgen dat we het dorp niet konden bereiken was toch wel een zware teleurstelling waar we totaal geen rekening mee hadden gehouden. Over de terugweg hebben we “maar” 5 uur gedaan. Ook hebben we er natuurlijk lol om gehad want we zijn tenslotte hier om de boel te verkennen. Een lange dag op de boot en een weer een hele ervaring rijker. Alleen als het die aankomende week de hele week zou regenen in de bergen was er nog kans om de rivier op te kunnen varen maar dat is helaas niet het geval geweest. Dus we moeten nog een keer terug! Wel hebben we andere dorpen bezocht op de eilanden rondom Ahe en dat was ook hartstikke mooi!
De laatste dagen dat we op Ahe verbleven was Dave ook weer gearriveerd en nu samen met Marlies en Puck. Deze dagen zijn we druk bezig geweest om ons verblijf te evalueren. Klinkt als werken maar dit deden we natuurlijk tijdens het varen naar de duikstekken of in de hangmat op het strand.
En ineens was het al de dag van ons vertrek ... Met name de laatste 2 weken zijn voorbij gevlogen! We waren al helemaal ingeburgerd op het eiland alsof we er al maanden woonden. Ik had een grote zak pinang gekocht voor de staf van Ahe zodat we net voor ons vertrek nog even gezellig samen konden zitten. Pinang eten is voor alle Papua’s een dagelijkse levensbehoefte het is te vergelijken met een verslaving aan roken alleen krijg je van pinang rode tanden. Na het ritueel pinang eten wandelde iedereen richting strand waar onze boot voor vertrek al klaar lag. We hoorden gitaar muziek en iedereen begon voor ons te zingen. Ik was er helemaal stil van. Een van de jongens nam het woord om namens iedereen ons te bedanken voor de hulp van de afgelopen weken. Daarna kreeg ik een handgemaakte kralentas en 2 traditioneel beschilderde kokosnoten als afscheidscadeau. Het mooiste souvenir wat ik ooit heb meegebracht van al onze reizen. Na van iedereen persoonlijk afscheid genomen te hebben klommen we op de boot. Iedereen stond nog steeds te zingen aan de waterkant.
De boot vertrok de verkeerde kant op? Dus ik vroeg waar we heen gingen maar het bleek een ere rondje voor ons te zijn om het eiland en iedereen stond te zwaaien. Eerlijk is eerlijk en ik moet zeggen dat dit toch wel erg veel indruk op me gemaakt heeft.
Nu zijn we voor de laatste weken in Kuala Lumpur.
Groeten,
Mike en Marieke
vrijdag 2 juli 2010
Cous Cous
Hoi!
We zijn inmiddels al 4 weken in Papua en zijn in totaal maar 2 dagen alleen op het eiland geweest. De rest van de weken zijn er verschillende gasten geweest. Dit is goed nieuws want dat wil zeggen dat het project goed begint te lopen. Het Maldives research program is 7 dagen geweest om het gedrag van de walvishaaien te bestuderen. Voor hun was het namelijk tot op heden onbekend dat walvissen ook vis eten. Laat staan dat er 7 walvishaaien tegelijk onder 1 vissersbagan rondhangen! Ze waren dus ook erg onder de indruk en willen meer onderzoek komen doen in de toekomst. Daarna hebben ook nog een televisie crew voor de Indonesische televisie en een redacteur met fotograaf voor een duiktijdschrift het eiland een paar dagen bezocht. Iedereen wil de walvishaaien zien! We hebben zelfs een paar keer onverwacht bezoek gehad vanuit de dorpen rondom omdat ze nieuwsgierig zijn geworden wat er zich allemaal afspeelt op het eiland. Vorig jaar zijn hier namelijk in een heel jaar net zoveel toeristen geweest als in de afgelopen 2 weken... Iedereen is natuurlijk razend enthousiast omdat de toeristen voor inkomen zullen gaan zorgen.
Voor de staf die op Ahe werkt is alles natuurlijk ook nieuw en ze zijn niet gewend om zoveel toeristen te ontvangen. Vervolgens rennen Mike en ik de hele dag over het eiland om alles goed te laten verlopen. Iedere ochtend is het een hels karwei om alle staf aan het werk te krijgen, we proberen iedere morgen om 7 uur te beginnen zodat de gasten om 8 uur kunnen gaan duiken. Dit is nog geen dag gelukt :0) Geduld wordt hier de hele dag door op de proef gesteld. We roepen steeds...”gebed zonder eind” maar wel een leuk gebed!!! Want het zijn wel hele leuke lieve mensen.
Het is 1x gelukt om de hele staf om 6 uur s ’morgens wakker te krijgen. Een 60 meter groot jacht “Meduse” had contact met ons gezocht omdat de crew walvishaaien met ons wilden bezoeken. Het schip is van een of andere miljardair die zijn crew op pad heeft gestuurd om de omgeving te verkennen. Zo lag er vorige week dus om 6 uur s ’morgens een groot jacht voor het eiland om ons op te halen. De grootste boot die ze hier ooit gezien hebben is een traditionele houten perahu dus er was veel commotie op het eiland. Iedereen wilde het zien! Nu werden wij door de staf wakker gemaakt i.p.v. andersom! Mike, ik en Lupi (een van de lokale duikgidsen hier op Ahe) zijn meegevaren naar de locatie voor de walvishaaien. Ze lieten Lupi de boot varen, de jongen wist niet wat hem overkwam! Om de luxe te beschrijven er was o.a. aan boord: 4 Jetski’s , jacuzzi, volledig ingericht duikcentrum, decompressie kamer, grote zwarte piano in een loungeruimte, 2 speedboten, grote fitness ruimte enz..... Vervolgens zijn we de hele dag met de crew van 13 personen bij de walvishaaien gebleven. Ze waren zo enthousiast dat ze heel graag de volgende dag nog een keer wilde gaan dus werden we uitgenodigd om een nacht op het jacht te blijven.... HEEL vervelend!!! :0) Toevallig was ook nog eens de kapitein van het schip jarig! Feestje!!! We zijn ontzettend verwend! De lunch bestond uit o.a. kreeft en lam en s’avonds stond er een buffet met de meest luxe hapjes op het dek van het schip. Wijntje erbij... Het was een hele leuke bemanning met verschillende nationaliteiten en heel leuk om al hun reisverhalen te horen.
Na 4 weken op het traditionele Ahe ineens in extreme luxe... een verandering van het ene uiterste naar het andere. Heftig! Laat staan voor Lupi! Die had nog nooit Airco gevoeld. Het enige wat hij steeds tegen ons zei was “ dingin!” KOUD!! Maar hij liep met een super grote smile op zijn gezicht rond! Toen we de volgende dag weer terug op Ahe waren zeiden Mike en ik toch tegen elkaar.... Leuk voor 2 dagen maar als we moesten kiezen tussen 8 weken Ahe of 8 weken op het jacht verblijven zou het toch absoluut 8 weken Ahe zijn. Lupi had het grootste woord want hij was natuurlijk de “man” van het eiland! Wel was hij verkouden geworden door de Airco.
De volgende dag zijn we naar het eiland Moor gegaan dat hier een uurtje varen vandaan ligt. Eerst hebben we een paar duiken gemaakt en daarna hebben we het eiland bezocht. Ik ben niet verder dan 3 stappen op het eiland geweest omdat er een man op het strand zat met een Baby Cous Cous op zijn schouder! Ik heb hem een uur op mijn schoot gehad en eten gegeven. Wat een schatje!!!
zaterdag 19 juni 2010
Een bezoek aan de walvishaaien
Inmiddels zijn we een paar keer op pad geweest om walvishaaien te zoeken...
Dat was een unieke ervaring!! Voordat we de eerste keer konden vertrekken moest de perahu (boot) aangepast worden zodat we er ook met 8 mensen op konden slapen.
Er werd d.m.v. planken een soort dek gemaakt op de boot en daarboven weer een groot stuk plastic voor de regen want het regent hier iedere avond/nacht. Alles behalve luxe maar perfect voor onze trip naar de walvishaaien.
Omdat het 3 uur varen is naar de plek waar de walvishaaien zitten en omdat Mike en Dave ook graag foto’s maken van de walvishaaien in het donker was het plan om de avond ervoor alvast 2,5 uur te varen en te overnachten op een onbewoond eilandje. Meteen toen de boot klaar was zijn we vertrokken. Even nog wat te eten ingeslagen in een stadje onderweg en in het donker doorgevaren tot het eilandje. Het was een flinke overtocht en ik had pijn in mijn kont van het stilzitten op een houten plank! We hadden geluk want het begon pas te regenen toen we net het zeil over de boot gespannen hadden. Daar lagen we dan... op een heeeel dun matrasje met 8 man in de boot onder een zeiltje. Was gezellig en een hele leuke bijzondere ervaring! Het communiceren met de Papua jongens op de boot gaat moeizaam maar we leren iedere dag woordjes bij.
Om 4 uur s’nachts zijn we doorgevaren op zoek naar de walvishaaien. Het was wel even zoeken... in de baai drijven bagans, dat zijn een soort vissersboten die grote netten onder hun boten hebben hangen met hun vis opbrengst. Daar komen de walvishaaien dus op af. De eerste 6 bagans hadden we pech! Helemaal teleurgesteld vaarden we na 2 uur zoeken naar de laatste bagan en Yes!!!! Daar zwom een walvishaai rond. Het was wel inmiddels al licht geworden maar dat kon de pret niet drukken!! We wisten niet hoe snel we het water in moesten komen.
Ik mocht als eerst het water in omdat ik enige was aan boord die nog nooit een walvishaai gezien had. Ik glipte met mijn snorkel spullen het water in zo snel als ik kon..... Ik schrok me rot want vrijwel meteen kwam er een grote donkere vlek van een 6 meter op me af!! Wat een beest!!! Een paar centmeter voor mijn neus draaide de walvishaai weg.....Ik verslikte me in mijn snorkel! Hij kwam alleen even kijken of er wat eten te halen was. Uiteindelijk hebben we 2 uur in het water gelegen, dit was een unieke ervaring omdat deze walvishaai ons heftiger benaderde dan andere keren. Hij kwam echt zoeken naar eten en cirkelde om ons heen. Hij at zelfs uit onze hand. Het is eigenlijk de bedoeling dat je ze niet aanraakt maar wat moet je doen als de walvishaai letterlijk tegen je aanzwemt? Ik werd zelfs een keer omhoog gedrukt omdat hij onder me door zwom en naar de oppervlakte kwam. Ik zat letterlijk op zijn rug!!. Bij mike zwom de walvishaai steeds tegen zijn camera aan ook omdat hij dacht dat er eten te halen viel. De 2 uur leken voor ons gevoel maar 5 minuten.... Een super eraring die ik niet snel zal vergeten! Mijn zere rug en billen van de harde planken op de boot was ik meteen vergeten! Alhoewel... na onze ontmoeting met de walvishaai moesten we weer terug naar het eiland Ahe waar we verblijven en dus weer 3,5 uur zitten...
Een paar dagen later zijn we weer terug gegaan naar de vissersbagans en toen hebben we in 1 ochtend 10 walvishaaien gezien! Bij een van de bagans hebben we zelfs met 7 walvishaaien tegelijk gedoken..... Echt ongelofelijk!
Buiten de walvishaaien trips zijn we aan het duiken rond het eiland Ahe om samen met de Papua jongens die hier werken het duikgebied in kaart te brengen.
Groeten,
Marieke en Mike
woensdag 9 juni 2010
Hallo allemaal!
Hier een berichtje van ons uit Papua.
We hebben er 47 uur over gedaan om op het eiland Ahe te komen in Papua.
De reis was erg vermoeiend maar het is ons niet tegen gevallen. Een van de 5 vluchten hebben we zelfs dik 5 uur kunnen slapen omdat we ieder 3 stoelen gescoord hadden! We hebben ook maar 1x problemen gehad met onze handbagage van 35 kilo (mike zijn camera’s). Dave stond ons op het vliegveld van Nabire op te wachten. Erg raar dat je naar de andere kant van de wereld vliegt en dat dan toch nog een bekende je van het vliegveld oppikt. Maar we waren er nog niet.... eerst nog 20 minuten met de auto en vervolgens een klein uurtje met de boot. Eindelijk kwam het eiland in zicht! Zoals ze in de reisbrochures kunnen staan, een groen tropisch bounty eilandje met wit strand en kraakhelder blauw water...... We zijn er!!!!
Na even wat gegeten te hebben (was erg lekker!) zijn we meteen het water ingegaan om te snorkelen, het water was gewoon lauw HEERLIJK!! Het eiland hadden we zo verkend want je loopt in 5 minuten het eiland rond. Het staat vol tropische bomen en overal hoor je vogels fluiten. We hadden natuurlijk een jetlag van jewelste en zijn erg vroeg gaan slapen. We slapen in een primitief hutje maar eigenlijk is het luxer dan we verwacht hadden we hebben zelfs een solar douchezak zodat we s’ avonds een korte warme douche kunnen nemen. Maar wat heb je nodig hier op het eiland? Bikini, handdoek, zonnebril,klamboe, matrasje en duikspullen..... :0)
Inmiddels zijn we nu dus nu 5 dagen op het eiland en het is wat ons betreft echt een paradijsje. Iedere morgen worden we wakker van vogels die fluiten en de kabbelende zee. De laatste dagen hebben we eigenlijk alleen maar gedoken en kennis gemaakt met de mensen op het eiland. Het zijn er een stuk of 15 en ze werken dus allemaal voor het eco resort dat Scubasigns hier mede aan het opbouwen is. Allemaal even vriendelijk maar praten geen woord Engels en wij maar enkele woordjes Indonesisch dus dat wordt met handen en voeten praten de komende weken.
Er moet nog wel het een en ander gebeuren voordat ze hier groepen toeristen kunnen ontvangen maar wat we er nu van zien gaat dat zeker goed komen.
De mensen op het eiland zijn niet gewend om met toeristen te werken en moeten dus nog erg veel leren. We hebben er erg veel zin in om de komende weken met ze te werken.
Morgen gaan we een trip maken van 2 dagen om naar de walvishaaien te zoeken.
Groetjes
Marieke en Mike
zondag 30 mei 2010
Homeless and ready for the trip to Papua
We moved out of our house this week. Everything is stored in a container for the next
9 weeks before we ship it to Statia. Our Papua trip starts!!! We keep you posted.
zondag 25 april 2010
Traveling!
We sold our house and have some time left to travel before we are heading back to Statia.
The first week of June until the first week of August we will travel to Papua Indonesia!
And the 14th of September we fly back to Statia. Keep you posted!
The first week of June until the first week of August we will travel to Papua Indonesia!
And the 14th of September we fly back to Statia. Keep you posted!
vrijdag 22 januari 2010
Moving back to Statia!
Great news! We will become partners of Divecenter Scubaqua!
Our house is for sale and soon we will move back to our Island..
Keep you posted.
Our house is for sale and soon we will move back to our Island..
Keep you posted.
Abonneren op:
Posts (Atom)